21 dec Lockdown II

December 2020, tweede #lockdown, Nederland. De toestand in mijn wereld. Een oproep voor vrijheid en je denkvermogen gebruiken.

Als ik over een paar jaar terugkijk naar dit afschuwelijke jaar 2020, wat zal ik me dan herinneren? Weet ik dan nog dat het leek op leven in een parallelle wereld, alsof ik een rol speelde in een beklemmende sience fiction oorlogsfilm waarin de overheid hard ingreep waardoor het perspectief on hold werd gezet vanwege een ‘killervirus’?

Ik had het er met mijn 90-jarige moeder over. Zij zei dat ‘haar oorlog’ heel anders was. De vijanden waren de Duitsers, je kon zomaar doodgeschoten worden, dat was volgens haar een ander soort angst. Maar ik heb die oorlog niet meegemaakt. Voor mij als 57-jarige komt dit wel in de buurt van wat voelt als vrijheidsbeperking en totalitair ingrijpen met vergelijkbare angstgevoelens.

Angst creëren

Weet ik dan nog dat die angst voor het virus werd verspreid door niet alleen de overheid en het RIVM maar ook de media: elke avond op het NOS-journaal en in de talkshows. En dat kranten hun verhalen niet meer onafhankelijk van het overheidsbeleid publiceerden, zelfs geen kritische vragen stelden? Ben ik over twee jaar vergeten dat mijn journalistieke hart huilde? Dat virologen, IC-artsen, OMT-leden, Veiligheidsregio-voorzitters en parlementaire journalisten elke avond benadrukten dat ‘ze’ het niet aankonden: de zorg niet, de handhaving niet, de samenwerking met andere ziekenhuizen niet, de organisatie niet, het verdelen van patiënten over het land niet, het bron- en contactonderzoek niet, het testen niet, het vaccineren niet, nou ja, wat konden ze eigenlijk wel? Dit deden ze wel: 2.000 mensen verzorgen in onze ziekenhuizen én de andere zorg, die eufemistisch ‘planbare zorg’ wordt genoemd, afschalen.

Het probleem

Wie kon in 2020 niet bedenken met zijn gewone boerenverstand zonder enige medische achtergrond dat het vreemd was dat de zorg het niet aan kon? Verrassend feit: in een ontwikkeld land als Nederland met 17 miljoen inwoners zijn de ziekenhuizen niet in staat om een paar duizend mensen te verzorgen zonder dat het land dichtgetimmerd moet worden. Helpt een lockdown tegen een virus, krijgen we ‘het er dan onder’ of ‘slaan we het virus neer met de Rutte-hamer’? Volgens de WHO niet. Een virus vindt zijn weg, wat wij als mensen wel of niet doen. Zoals je vroeger zomaar griep kreeg – weet je nog, toen je je niet afvroeg van wie je griep kreeg – kun je Covid-19 krijgen. Niets aan te doen. Accepteren maar. Mensen met onderliggende kwalen kunnen dood gaan aan de griep én aan Covid-19. Dat is de realiteit. En ja, er zijn ook mensen die Covid-19 krijgen zonder onderliggende kwalen en dood gaan. Om deze mensen te redden (weten we over 2 jaar hoeveel mensenlevens we gered hebben? Tientallen?) zijn draconische maatregelen nodig volgens het advies van het OMT, Kabinet én veel Tweede Kamerleden. Waar is de gewone griep gebleven trouwens? Opeens uit het land verdwenen zo lijkt het. Wonderbaarlijk toch? Kan ik mijn vraag: lossen we met een lockdown het zorgprobleem op, over twee jaar beantwoorden?

Wat het probleem is in de zorg weten we heel goed, nadat de eerste schrik in het voorjaar verwerkt was. Het komt door de marktwerking. Door het afschalen van bedden en personeel zijn de ziekenhuizen niet meer in staat om in noodsituaties te acteren. Het personeel kan de druk niet aan, er is te weinig personeel, de logistiek is niet op orde en samenwerken met andere ziekenhuizen zijn ze niet gewend. En de GGD blijkt ook helemaal niet ingericht op noodsituaties.

De oplossing

De zorg kan het niet aan. Dat is het probleem. Dus de oplossing ligt voor de hand: start in het voorjaar 2020 – direct zonder aarzelen – met het aantrekken van mensen, organiseer verkorte opleidingstrajecten, verhoog salarissen, maak werken in de zorg aantrekkelijker, breid de bedden uit. Nou ja, ik ben geen expert, zij kunnen dat zelf bedenken. Zou je denken. Want de virologen spraken vrijuit over komende virusgolven.

Nee. De oplossing van dit probleem – dat de zorg het niet aan kan – wordt niet gevonden door de zorg te verbeteren of uit te breiden. In plaats van 67 miljard (het zal intussen wel een paar miljard gestegen zijn) te investeren in de zorg, meteen toen het probleem zich openbaarde, investeert de overheid in de gevolgen van de opgelegde lockdown. De oplossing van het zorgprobleem is de lockdown. Enorme bedragen (leningen) gaan naar KLM, Booking.com en andere ondernemers omdat hun bedrijven gesloten moeten worden of minder klanten krijgen. Er wordt geregeerd vanuit het angstscenario en dus niet met een logische benadering, bijvoorbeeld: hoe beschermen we de kwetsbare mensen die extra vatbaar zijn voor dit virus. Nee. Iedereen, kwetsbaar of niet, moet lijden door de oplossing: de lockdown als redmiddel.

Schuldenlast voor onze kinderen

De overheid investeert niet in de zorg, maar wel in leningen aan ondernemers. Hiermee ontstaat een schuldenlast die in geen jaren zo hoog is geweest. En die last ligt op de schouders van onze kinderen. Maar de zorg zelf wil toch wel uitbreiden, want waarom vertellen ze anders hun verhalen over die last van zorg verlenen, die zo zwaar drukt op hun schouders? Het is heel vreemd maar de vragen die een enkele journalist/presentator hierover durfde te stellen aan Ernst Kuipers of Hugo De Jonge werden niet beantwoord. Daar mag het niet over gaan? Ook onze knuffel IC-arts Diederik Gommers zei zelfs in het AD dat uitbreiding van de IC niet nodig is (zie hieronder). In De Stentor van 20 december 2020 staan (gelukkig) diverse verhalen van IC-artsen die zich afvragen of deze lockdown nodig is: het is druk, ze zijn moe, maar dat is hun werk. Bouwvakkers komen ’s avonds ook moe thuis. Ik las daar ook de suggestie om parttimers te vragen tijdelijk fulltime te komen werken. Wat een goed idee. Het management van dat ziekenhuis doet dit echter niet. En ook dit zag ik: waarom vroeg de presentator niet, toen de longarts uit Leeuwarden (die meedeed aan Frontberichten) bij Op1 zei dat hij uren moest inleveren (…..), hoe het Bestuur dit in zijn hoofd haalt? Nog een signaal. Ik ken van heel dichtbij een IC-verpleegkundige die sinds maart van dit jaar thuis zit met een burn-out. (niet door corona) Het duurde maanden voordat ze überhaupt eens gebeld werd door de Arboarts. In de afgelopen 9 maanden is ze welgeteld 3 keer gebeld door de Arboarts en 2 x door een leidinggevende van het ziekenhuis. Ze is al 25 jaar IC-verpleegkundige. (….)

De schuld

Wie krijgt over 2 jaar de schuld van de gevolgen van de lockdown? De schuldvraag wordt nu steeds bij de burgers neergelegd. Teveel gewinkeld, teveel binnen (….) geknuffeld met het gezin, geen 1,5 meter afstand gehouden met het eigen huishouden (….), teveel gewandeld in het bos of het Amsterdamse park. Alle extra positieve testen (nee, geen besmettingen) zijn door onszelf veroorzaakt en dus moeten wij lijden. Er wordt niet gewerkt aan een oplossing van het zorgprobleem, er wordt wel gewerkt aan het voorkomen van de gezondheid door de lockdown. De inperking van grondrechten vind ik persoonlijk verbijsterend. Niet werkende mondkapjesplicht, zelfs een boete bij het niet dragen, samenscholingsverbod, noodwet. Met ongeloof kijk ik naar het Kabinet én bijna de gehele Tweede Kamer die hiermee instemt. Wat is de volgende stap? Verplichte vaccinatie? Geen toegang tot festivals, landen of hotels zonder vaccinatie? Wat ik me afvraag: heb ik me – terugkijkend over twee jaar – hiertoe laden verleiden door dwang, verplichting of ik-moet-wel-anders-mag-ik-iets-niet-meer?

Geen vertrouwen in de overheid

Is het vertrouwen in de overheid na de verkiezingen in maart 2021 en de jaren daarop hersteld? Ik hoop het van harte, maar vrees met grote vreze. Wie heeft er nog vertrouwen in de overheidsaanpak van corona? Volgens de media zijn dat driekwart van de Nederlanders. Onvoorstelbaar voor mij, maar we zullen het weten na de verkiezingen. Dit is het jaar waarin ‘de overheid’ wat mij betreft door het ijs zakt, een paar voorbeelden:

• Toeslagenaffaire, fraudeteams: niet in staat om dit op te lossen (= geld teruggeven, compensatie en excuses)
• Aardbevingsgedoe Groningen: niet in staat om de huizen te renoveren, vergoedingen te geven
• Corona-aanpak: eenzijdige lockdown-aanpak zonder perspectief
• Gemeentelijk niveau: duurzame huizen bouwen? Doe het maar eens, je wordt steeds weer verbijsterend door de incompetentie, traagheid en tegenwerking.

Democratie

Ik heb werk, woon buiten en heb geen financiële problemen door de overheidsaanpak. Ik kan me voorstellen dat je denkt: “Wat zit je nou te suffen, je lijkt wel een complotdenker.” In maart kreeg ik vette ruzie met een complotdenker. En nu denk ik: veel van wat ‘complotdenkers’ zeiden, gebeurt nu wel. Er wordt niet gekeken naar de sterftecijfers, de dagelijkse positieve testen zijn leidend. Lijdend zeg maar. Ik kan niet wachten op de vaccinaties. Niet voor mezelf maar puur in de (wan)hoop dat de doordenderende trein van dit Kabinet dan eens een wissel erop gooit. Dat de trein stopt. En dat de media eens reflecteert op hun eigen gedrag. Zijn we nog onafhankelijk of lopen we mee aan de hand van de machthebbers? Zelfs ‘sociale’ media plegen dit jaar censuur. Nog nooit eerder gezien. LinkedIn die bant mensen die iets anders vinden dan de overheid. Hoe eng is dat?

Verkiezingen

Het enige dat een logisch nadenkend mens kan doen, is in maart stemmen op een partij die deze aanpak niet onderschrijft en bij een volgend virus ten minste leert van deze ongezonde aanpak met waarschijnlijke lockdownschades: faillissementen, stijging psychische problemen, kinderen in de knel, onderwijsachterstanden, enorme bezuinigingen, gemiste zorgdiagnoses, zelfmoorden. Wat is de kosten/batenanalyse na 2 jaar?

Een partij dus die de mondkapjesplicht, noodwet en eventuele verplichtingen rondom vaccinatie NIET steunt. Er komen een paar nieuwe partijen aan, dat geeft hoop, want anders blijft er namelijk weinig over om op te stemmen. Check de stemmingen in de Tweede Kamer zelf. Partijen waar ik ooit op stemde zoals D66 en GroenLinks stemden voor deze maatregelen. Nieuwe partijen tot nu toe: JA21, NLBeter, VrijenSociaal, Splinter. En burgerbeweging: Herstel-nl.

België houdt Nederlanders tegen bij de grens. Groot-Brittannië (en andere landen) sluiten het luchtruim. Nederlandse autoriteiten houden veerboten uit Engeland tegen. Vaccinatiebewijs. Quarantaine. Lockdown. Samenscholingsverbod. Maximaal 3 mensen op bezoek. Mondkapjesplicht. Noodwet. Scholen sluiten. Winkels sluiten. Horeca sluiten. Mensen opsluiten. Censuur in de media.

Het Waterman-tijdperk is aangebroken. Komt er een opstand, revolutie tegen de verdergaande overheidsbemoeienis (Toeslagenaffaire, etc., zie boven), komt het gezond verstand terug en kunnen we weer in vrijheid leven of worden we slaven van het systeem? Het is aan jou en mij! Eens een ander geluid horen? Bekijk de gedegen en professionele video van Nico Sloot bij Docsfair.

Over 2 jaar ga ik deze blog weer lezen en ben dan heel benieuwd hoe NL ervoor staat.