Te lelijk voor de baan – 71

te lelijk voor de baan

te lelijk voor de baan

Ik las vandaag in Intermediair: uit Amerikaans onderzoek blijkt dat 57% van de P&O managers een lelijk persoon minder kans geven op een baan, ook al bezit deze dezelfde kwaliteiten. Mooie mensen dichten we ook een hogere intelligentie toe en zouden socialer en extraverter zijn, volgens onderzoeker Satoshi Kanazawa. Mooie mensen verdienen ook nog eens meer. Wat fijn als je van die goede genen hebt meegekregen!

Testen
Uiterlijk zegt feitelijk niets over wat je kunt. Het testen van de gewenste kwaliteiten geeft de meest betrouwbare kans op succesvol aannamebeleid, volgens hoogleraar HR-management Paul Boselie van UU. In de praktijk komt dat niet vaak voor. Ik heb voor een sollicitatie bij TKP Pensioenen eens een opdracht moeten doen: een brief schrijven aan bepaalde doelgroepen over hun pensioen. Als je bij een W&S bureau solliciteert, dan moet je natuurlijk altijd testen doen, dat is het startpunt van het bekende selectieproces.

Selectiecriteria
Ik beland tegenwoordig op een stapel met 150-250 andere sollicitanten. De geprinte e-mails (wat een werk eigenlijk dat printen van e-mail, motivatiebrief en C.V., dat zijn weer heel wat bomen, of worden brieven digitaal beoordeeld? Ik denk het niet) vormen een stapel van > 5 cm schat ik in. Basiscriteria zijn eerst opleiding en ervaring. Dan valt al een aardige partij af, want in deze tijd moeten we met z’n allen solliciteren op banen die onder of boven ons niveau liggen. Dan gaat de rest door de trechter op basis van leeftijd (ai, daar val ik doorgaans af), misschien wel waar iemand woont (teveel reiskosten) en dan blijven er een tiental over.

Lelijk
En dan zitten er bij een paar brieven foto’s met aantrekkelijke en onaantrekkelijke kandidaten. Wat gebeurt er? Wat denk jij? Ik geloof wel in dat onderzoek dat stelt dat lelijke mensen minder kans maken. Wat natuurlijk nog wel een verschil maakt, is het geslacht van de selecteur. Een vrouwelijke zal te mooie vrouwelijke kandidaten als concurrentie kunnen zien. En het ligt ook aan wat voor soort baan het is. Een rondborstige uitvaartleidster lijkt mij dan minder gepast bijvoorbeeld. Voor sales is dat weer beter. De eufemistische uitspraak: “Het gaat erom wat je met je uiterlijk doet. Zelfverzekerdheid is van groot belang”, is de boel een beetje sussen. Voor het overgrote deel van de vacatures krijgt de P&O-manager een hooggekwalificeerd aanbod (hoger dan gevraagd in de vacature) en heeft vervolgens zelfs de keuze uit ervaring in de specifieke branche waar de organisatie in werkt. Helaas zijn dat de laatste jaren vooral overheid en zorg. Mocht ik halverwege komen, dan beland ik (en vele anderen) op de AF-stapel. Zo werd ik vandaag afgewezen omdat ik geen “overheidservaring op gebied van infrastructuur” heb. Dan weten alle werkloze communicatieadviseurs wel waar ik gesolliciteerd heb.

Niet-te-lelijk-voor-de-baan
Dit is het leven van een IBJ-er met genoeg werkervaring, prachtige C.V., aantrekkelijke competenties, gemiddeld genomen niet lelijk voor mijn leeftijd (50), net 3 kg afgevallen en nu 4,5 maand werkloos (dat valt ook nog mee). Of word ik gedelete omdat ik positief kritische stukken schrijf op social media? Werkgevers checken steeds vaker het gedrag van kandidaten in de social media. Oh, oh, ik sta overal op en in. Kan dat nog goed komen met mijn personal branding?

Selectiecriteria
Motivatie
Werkervaring
Opleiding
Leeftijd
Woonplaats (reistijd)
Branche-ervaring
Uiterlijk
______________________ Sollicitatiegesprek

Uiterlijk
Passend in team
Inhoudelijk geschikt
Beschikbaarheid (uren)
Salaris
Diploma’s (moet tegenwoordig gecheckt worden)

 

Geen reactie's

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.