26 jan Vijf ritmes in Heerenveen

Zaterdag waagde ik me met de auto door de sneeuw. Op weg naar een dagje dansen: de vijf ritmes in Heerenveen. Ik had me opgegeven omdat ik de teacher ken. Al had ik haar ruim tien jaar niet gezien. Ik ontmoette Jup op het strand van het Griekse eiland Karpathos. Kort na mijn scheiding ging ik met de kleine Paco op vakantie. In het vliegtuig begon hij al: “Gaan we morgen naar papa?” En dat ging maar door. Ik kon er niet goed tegen en overwoog om eerder terug te gaan. Ik liep naar de reisleidster en liet Paco even achter op het strand. Precies op dat moment danste Jup lichtvoetig over het hete zand met Paco in haar armen. Zo redde ze onze vakantie, deze dansende engel. Ze bracht licht in de zwaarte van het moment. Er sloot zich nog een jong stel aan en we werden een samengesteld gezin op zonvakantie. Wat een prachtige ontmoeting met die gekke Jup.

Jup Jansonius, teacher 5 ritmes Gabrielle Roth

Ze danste altijd al en heeft zich gekwalificeerd als teacher van de vijf ritmes van Gabrielle Roth. En in Friesland is daar wel vraag naar. Al komt de teacher uit het verre Amsterdam, ze heeft wel Friese roots. Door de sneeuw op de weg druppelden de deelnemers gestaag binnen. Het werd een volle danszaal met voornamelijk vrouwen. Ik dacht: “Hoe houd ik dat vol een hele dag dansen?” Maar de dag vloog om. Dansen door de vijf waves bracht genoeg afwisseling in het met mezelf en samen dansen, korte uitwisselingen, de heerlijke biologische lunch, de mooie plek (Het Posthuys Theater) en zicht op de zon over de besneeuwde Heerenveense grachten. Ik werd licht in mijn hoofd. Er zijn bij de vijf ritmes geen vaste pasjes. Het is altijd vrij dansen. De reacties van de grote groep dansers waren unaniem positief. Ik denk dat er nog wel meer vijf ritmes dansdagen in Heerenveen komen. Mijn lijf vond het wat minder al die beweging. De volgende dag speelden mijn beenspieren en enkel op waardoor ik strompelend de zondag door schuifelde.

Wat ik zo mooi aan dit verhaal vind, is dat je op enig moment iemand ontmoet en niet weet wat dit contact voor je in petto heeft. Jaren later kan zo’n (toevallige?) ontmoeting een nieuwe impuls geven aan een persoonlijke of zakelijke ontwikkeling. Zo koester ik Jup. Als engel, als authentiek mens. Iemand die je in beweging zet, heel zacht en stimulerend. Om alles wat er op je pad komt, met voeten te treden. Lichtvoetig of stampvoetend.